Białe zarysy facjat

Heh. Dzisiaj śniło mi się, że nie wziąłem namiotu na openerowe pole namiotowe. Nie będę już jadł po nocy, bo głupoty się śnią.

Zostajemy w klimacie Open'era 2013. Tak jakoś przypadkowo wyszło. Przeważnie tak wychodzi ;)
Z przyjemnością poświęcam kilka minut na wpis na temat pochodzących z Wielkiej Brytanii braci Lawrence. Guy i Howard Lawrence wspólnymi siłami tworzą Disclosure. Wczoraj zauważyłem w nich element zjawiskowości. Chwilę czasu zajęło mi dostrzeżenie potencjału, ale teraz w pełni świadomie stawiam tezę, że nazwa Disclosure już za niedługo może stać się znaczącą nazwą we współczesnej muzyce elektronicznej. Lawrence'owie ciekawie kombinują mieszając elektroniczne różności spod znaku basu tworząc utwory przy, których mimowolnie nóżka pracuje. Nim się obejrzymy światło dzienne ujrzy debiutancki album Disclosure zatytułowany Settle. Data premiery to 03.06.2013. "Gdzie tam czerwiec, Panie Boltzu?". Zleci raz, dwa zobaczycie, a może i jakiś wyciek się pojawi przed premierą. Miejcie oczy i uszy otwarte.
Podoba mi się pomysł i konsekwencja młodych jegomościów z Anglii. Mówię tutaj o motywie zarysu facjaty tworzonego białą kreską przewijającym się w teledyskach i na okładkach wydawnictw. Tędy droga. Być charakterystycznym. Wymyślić znak rozpoznawczy. Brawo. Na okładce Settle na jednym krześle znajdują się jak mniemam Guy i Howard w latach wczesnego dzieciństwa z a jakże białymi szkicami twarzy.

30 kwietnia w USA pojawiło się wydawnictwo The Singles zbierające w zwartą całość 3 single zapowiadające długograja Settle: Latch (feat. Sam Smith), White Noise (feat. AlunaGeorge) i You & Me (feat. Eliza Doolittle).
Zawieszę w Czasoprzestrzeni pytanie. Trapi mnie ta kwestia. Jestem ciekaw Waszego zdania. Czy taka ogromna jak na muzycznych żółtodziobów ilość wyświetleń Latch na Jutjub (na 01.05.2013 - 13 milionów z czymś) jest wynikiem zacnego kawałka czy teledysku?

Jak coś to pamiętajcie, że Disclosure, 5 lipca, Gdynia, Tent Stage, Heineken Open'er Festival 2013 ;)